نوجوانى یعنى جنون با نوجوانان خود مانندیک بیمار رفتار کنید.امام على(ع)
نوجوانان با چند بحران روبرو هستند:بحران فیزیولوژى(افزایش سریع هورمونها که بسیارى از رفتارهایشان مردوط به این بحران است)
بحران هویت،بحران شخصیت و…
و اما سونامی نوجوانى و جوانى
– نگرانی
– ناکامی
– عدم رضایت
– بی هدفی
– عدم اعتماد به نفس و احساس سردرگمی
اگر جلوی این احساسات گرفته نشوند، می توانند خیلى آسیب زننده باشند.
وقتى با اینها روبرو میشیم تازه به عمق سخن امام على پى میبریم.
بلوغ، بحرانی‌ترین دوره زندگی هر فرد است و برخورد صحیح والدین به نوجوانان کمک می‌کند تا این دوره پرتلاطم را آرام پشت سر بگذارند.
فصل زندگی هر کس دارای سه مرحله بلوغ جسمی، بلوغ روانی و بلوغ اجتماعی است که یکی پس از دیگری رخ می‌دهد بلوغ در هر فرد براساس ویژگی‌هایی حادث می‌شود. تغییرات دوران بلوغ در پسران و دختران، متفاوت و شامل تغییرات جسمی و تغییرات روحی روانی است و سلامت جسمی و اخلاقی و روانی نوجوان به چگونگی تربیت او در خانه و محیط اجتماعی بستگی دارد.
نوجوانی دوره انتقال از کودکی به بزرگسالی است و از آنجایی که با تغییرات جسمی و هورمونی فراوانی همراه است منجر به دگرگونی برخی رفتارها در نوجوانان می‌شود و از سوی دیگر این رفتارها با مقابله والدین روبه‌رو شده و بدین ترتیب نوجوان را برای رسیدن به بعضی اهداف و ارزش‌ها و هویتی که به دنبال آن هستند، برمی‌انگیزد.
زمان پیش از بلوغ خیاى مهم است. در این دوران والدین و سایر افرادی که با نوجوان در ارتباط هستند باید برخی ضوابط را رعایت کنند تا وقتی کودک به سن بلوغ رسید و خود را در دنیای ناشناخته بلوغ دید، دچار نگرانی‌ها و تشویش‌ها و دچار سردرگمی هویت و تشویش هویت نشود.
امروزه مهمترین و بهترین و سالم‌ترین واحدی که در جامعه ما وجود دارد «خانواده» است، عنصری که در صورت صحت و سلامت کامل می‌تواند افراد متخصص، سالم و مفید به جامعه عرضه کند، بنابراین بسیاری از ریشه‌های کودکی، نوجوانی، جوانی، بزرگسالی و پیری در خانواده قرار دارد و برای اینکه هر دوره رشدی به خوبی سپری شود باید آنها ریشه و پایه خوبی داشته باشند.
بلوغ بحرانی‌ترین دوره زندگی هر فرد است، برخورد صحیح والدین به نوجوانان کمک می‌کند تا این دوره پرتلاطم را آرام پشت سر بگذارند.
تغییرات ناگهانی و سریعی که هنگام بلوغ اتفاق می‌افتد، موجب سراسیمه شدن، دستپاچگی و نگرانی نوجوان شده و در خیلی از موارد منجر به بروز رفتارهای ناهنجار و غیرمطلوب در آنان می‌شود.
سلامت جسمی، اخلاقی و روانی نوجوان به چگونگی تربیت او در خانه و محیط اجتماعی بستگی دارد.
والدین پیش و پس از بلوغ و در هنگام رخ دادن آن موظف به انجام تکالیفی هستند، آنها باید فرزندان خود را پیش از بلوغ آماده و آگاه سازند. حدود چهار تا شش سال پس از بلوغ جسمی، بلوغ روانی حادث می‌شود. بلوغ جسمی علایم جسمی دیدنی دارد اما بلوغ روانی فرآیندی است که ظهور خارجی واضح و آشکار ندارد و ویژگی‌های بلوغ روانی مخفی است.
بهتر است پدران به پسران و مادران به دختران آگاهی دهند، والدین یک سال پیش از این سن، موضوع را به شکلی دوستانه و با صمیمیت برای فرزندان خود توضیح داده، آن چنانکه خاطره خوشی در ذهن آنها ایجاد کند. والدین در جریان بلوغ نقش حامی را برای فرزندان خود ایفا و به آنها اطمینان دهند که می‌توانند به آنها تکیه و همه چیز را بگویند.
آگاهی فرزندان ما از بلوغ به سود آنهاست، با آنها با محبت و آرامش برخورد کرده تا آگاه شدن انها باعث شود که از اقدامات نادرست جلوگیری کند.
جهت‌گیری آینده و اندیشیدن درباره تصمیمات مهم زندگی مانند تحصیل، اشتغال، انتخاب همسر و ازدواج، بخش مهمی از رویاهای او را تشکیل می‌دهند. والدین مانند یک چراغ و حمایت کننده‌ای پشت‌سر فرزندان خود حرکت کنند. پدر و مادر باید دوست و مشاور برای تعادل رفتار فرزند خود باشند و آزاد گذاشتن کامل کاری اشتباه است.
فرزندان خود را در دوران بلوغ محدود نکنیم،با محدودیت زیاد، فرزندان از فضای خانه دور و بیشتر وقت خود را با دوستان‌شان خواهند بود و از آنها که تجربه ندارند کمک خواهند گرفت. والدین باید دنیای ذهنی آنها را درک و مشکلات را از دیدگاه خودشان ببینند تا اعتماد فرزندان را جلب کنند.
پرهیز از رفتارهای پرخاشگرانه، تحقیر و مقایسه کننده و سپردن بخشی از مسئولیت‌ها به فرزندان و مشارکت دادن آنها این دوران را راحتر خواهد کرد.(کمک به راحتتر سپرى شدن بحران شخصیت)
عوامل بسیاری در تعیین زمان بلوغ تاثیر دارند ولی با این وجود یکی از زیباترین وقایع دوران حیات هر فرد واقعه بلوغ است.
دستگاه‌های متعددی در تن و روان ما باید به دقت و در نهایت سلامت و به موقع، حرکتی هماهنگ را به انجام رسانند تا یک نوجوان بالغ شود. خانواده نقشی مهمی در این دوران دارند. یک پدر و مادر خوب از مرحله بلوغ فرزند خود، مطلع و در این دوران مانند یک دوست با فرزندش همراه می‌شود.
آگاهی فرزندان از بلوغ از هراس و اقدامات نادرست آنها جلوگیری می‌کند، در جریان بلوغ فرزندان خود را یاری کنیم که احساس امنیت کرده و پس از بلوغ نیز به مدت دو سال باید به فرزندان کمک کرد.
تضاد فرزندان با والدین از ویژگی‌های این دوره است، این خصوصیت تا چهار سال ادامه داشته و این صفت عادی و طبیعی است.والدین باید صبور باشند و با عشق و توجه مثبت کمک کنند این دوران به راحتى سپرى شود.
اطلاعات باید در زمان مناسب و متناسب با نیاز وهماهنگ با فرهنگ هر جامعه‌ای باشد و بهترین زمان برای دادن اطلاعات در مورد هر تحول زمانی نه چندان نزدیک و نه چندان دور از آن رخداد است.
بی‌شک دوران بلوغ یکی از پرتنش‌ترین دوران‌ها‌ی زندگی هر فرد بوده و نقش والدین در دوران بلوغ می‌تواند اهمیت بسیاری در ایجاد آرامش روحی و روانی برای نوجوانان در سن بلوغ داشته باشد. در فاصله بلوغ جسمی و روانی، جسم بیش از روان رشد می‌کند لذا جسم بر روان تسلط داشته و به همین علت دوران بحران نامیده می‌شود.
انتظارات اطرافیان در دوران بلوغ باید متناسب با توانمندی‌های فکری و روانی فرد باشد تا نوجوان دچار استرس کمتری شود.
در بلوغ جسمی، بلوغ جنسی نیز شکل گرفته که در جامعه کنونی نوجوان بیشتر در معرض خطرات قرار می‌گیرند،در دوران بلوغ فرد دچار بحران‌هایی شده که باعث کم شدن عزت نفس و ایجاد محدودیت‌هایی برای نوجوان می‌شود.تغییر قیافه و رشد ناموزون بدن و…
لازم به ذکر است پرخاشگری در نوجوانی از علایم افسردگی نیست، والدین باید در این دوران از وظایف خود به خوبی آگاهی داشته باشند. اگر در این دوران نیازهای عاطفی‌شان به خطر بیفتد نیازهای خود را در جاهایی دیگر جستجو می‌کنند.